See how the small sun bear native to southeast Asia, is struggling to survive amid deforestation and poaching. The Bornean Sun Bear Conservation Centre is working to protect sun bears through its rescue efforts and by educating the public about forest protection. National Geographic grantee Eddie Roqueta films the bears up close in their natural habitat at the center as its founder discusses the organization's quest to keep this vulnerable species wild in its rain forest home. More information on the way Bears in Mind protects sun bears can be found in the project section of this website.

De vrouwtjes vestigen zich in deze periode graag in gebieden waar ook mensen leven, omdat mannetjesberen daar niet of nauwelijks komen. 

Mannelijke beren doden in het paarseizoen vaak jongen om vervolgens eigen nageslacht te verwekken bij de moeders.

Dat melden Noorse onderzoekers in het wetenschappelijk tijdschrift Proceedings of the Royal Society B.

GPS

De wetenschappers volgden dertig vrouwelijke bruine beren met behulp van een GPS-halsband. Van deze groep raakten negentien vrouwjes zwanger. Elf van de dieren verloren hun jongen aan moordlustige mannetjes.

Mannetjes doden in het paarseizoen vaak jonge beren, omdat de moeders na het verlies van hun jongen opnieuw bronstig worden. De mannetjes maken dan een goede kans om zelf nageslacht bij haar te verwekken.

De acht vrouwtjes uit de studie die hun jongen niet verloren, bleken te zijn verhuisd naar door mensen gewoonde gebieden. Ze verbleven gemiddeld op een afstand van slechts 783 meter van menselijke nederzettingen. De vrouwtjes wier jongen werden vermoord, leefden gemiddeld op 1213 meter afstand van mensen.  

Schild

De vlucht naar menselijke leefgebieden levert de vrouwtjes dus voortplantingssucces op. "De berenmoeders gebruikten de aanwezigheid van mensen duidelijk als een soort schild voor hun jongen", verklaart hoofdonderzoeker Sam Steyaert op de nieuwssite van het wetenschappelijk tijdschrift Science.

De beren bouwden goed beschutte nesten zodat mensen niet gemakkelijk in hun buurt konden komen. "De moeders selecteerden de meest dichte struiken. Op die manier konden ze dicht bij mensen zijn, zonder dat deze mensen zich daarvan bewust waren," aldus Steyaert. 

Na het paarseizoen verhuisden de berenvrouwtjes weer naar meer afgelegen gebieden.

(c) NU.nl

For a mother brown bear in Scandinavia, few sights are as terrifying as a strange male. Adult male bears are known to kill cubs that are not theirs—and sometimes the mother that defends them. A new study suggests that smart mama bears have found a surprising way to protect their young. To shield her cubs from male attacks, mom just has to raise them near an adult bear’s No. 1 enemy: humans.

“People fear bears,” says Marcus Elfström, a wildlife ecologist at the Norwegian University of Life Sciences (NMBU) in Ås, Norway, who was not involved in the research. But the new study shows that “vulnerable bears fear dominant [fellow bears] more than they fear people.”

Female grizzly bears and Scandinavian brown bears move away from male territory after giving birth, often choosing areas far from the best bear habitats. If a mother loses her cub, she soon goes into heat, so an infanticidal male has a good chance of impregnating her. When researchers in Sweden found some mother bears and their cubs living near human settlements, they wondered whether it might be a reproductive strategy—a way of protecting their young from killer males. After all, adult male bears don’t often venture near towns because humans are likely to kill them. If it was for safety, did the mothers’ strategy work?

To find out, researchers from NMBU tracked 30 GPS-collared mother brown bears in south-central Sweden from 2005 to 2012. Nineteen of the mothers successfully raised their cubs, but 11 lost their litters to infanticidal males. That’s in line with previous studies showing that some 35% of brown bear cubs in this region die every year, most of them from male attacks.

When the researchers examined where the successful mothers lived during the mating season, they found that they stayed close to human settlements, at a median distance of 783 meters, they report today in the Proceedings of the Royal Society B. Some bears stayed even closer. “They were clearly using the humans as a shield,” says Sam Steyaert, a wildlife biologist at NMBU and the study’s lead author.  

The successful bear families also use clear-cut areas, where young trees and shrubs are thick. “These mothers select the densest vegetation, especially when they’re close to humans,” Steyaert says. “That way they can be very close to people, but the people don’t know they’re there,” potentially minimizing conflicts. Every year between August and October, people in the region hunt and kill bears, often close to homes and villages. But bear families—the mothers and the cubs—are not targeted.

The smart mother bears seem to have figured this out. They stay closer to human settlements during the most likely time of male infanticide, the mating season. “It’s surprising because it shows that female bears are smart enough to think way ahead,” says William Ripple, an ecologist at Oregon State University, Corvallis, who was not involved in the study.

In contrast, the mothers who lost their cubs avoided areas with human settlements, roads, and clear-cuts, and instead stayed in areas with tree-rich bogs and forest. They kept a median distance of 1213 meters from any human habitation—exposing their offspring to despotic males in the process.

The successful mother bears are engaging in a tactic found elsewhere in the animal kingdom: treating the enemy of their enemy as a friend. “That’s a well-established strategy in ecology,” says Scott Creel, a wildlife ecologist at Montana State University, Bozeman. “But this study reveals that such ‘double negatives’ can have a big effect on survival.”

The study also upends the long-held belief that some bears move close to human settlements because of easy access to food. The areas near homes and clear-cuts where the successful mothers live are much poorer in food quality than areas farther from human settlements. “They aren’t associating people with easily accessible food,” but with safety, Elfström says. That’s a difference wildlife managers should take into account when brown bears are spotted close to humans, he adds.

But the study may raise more questions than it answers, says Merav Ben-David, a wildlife ecologist at the University of Wyoming in Laramie, who was not involved in this research. “Is this a learned behavior? And what happens to the cubs that were sheltered near human settlements? Are they more habituated to people, and thus, at greater risk of conflict [with humans] as adults?”

All good questions, says Steyaert, who hopes that others will repeat his team’s study on other and larger brown bear populations.

(c) Sciencemag.org

Het aangekondigde zware onweer weerhield sommige mensen waarschijnlijk van een bezoek aan de dierentuin, maar de bezoekers die wel kwamen konden genieten van een beregezellige dag met prachtig weer! De vele kraampjes op de burcht in het midden van Het Berenbos hadden veel aanloop, en bij de tafels waar de kinderen geschminkt werden stond regelmatig een rij. Avonturier Mountain Mike trok veel bekijks, en veroorzaakte zelfs een heuse file bij de ingang van Het Berenbos toen hij de beren ging voeren. Dat hij hierna nog genoeg energie over had voor de Berenquiz zegt genoeg over de steengoede conditie van deze avonturier! Ook de jonge bezoekers lieten zich van hun beste kant zien bij het blikken gooien, het visspel en het ijsberenspel. Imker Gerard Weterings had zijn handen vol aan het maken van de vele kaarsen van echte bijenwas die  kinderen konden maken en versieren. Na al die inspanningen was het  heerlijk genieten van een vers berenbrood vol honing en rozijnen van bakkerij ’t Haverland. En de echte sterren van dit feest, de beren zelf, lieten zich in grote getale en van hun beste kant zien. Kortom, het was weer een beregoede dag!
[Slideshow-berefeest2016mei]

Jakarta, Indonesia, 26th May 2016 — The illegal wildlife trade endangers an enormous amount of wildlife species, among them bears but also birds. A new study has revealed that 13 bird species—including Indonesia’s national bird, the Javan Hawk-eagle—found in Sundaic Indonesia are at serious risk of extinction because of excessive over-harvesting. The study also finds that an additional 14 bird subspecies are in danger of extinction. The driver behind this crisis is the enormous demand for birds for the domestic pet trade. The keeping of birds as pets in Indonesia is an integral part of the national culture, yet the high levels of demand for some species have fuelled excessive hunting with the populations of many rapidly disappearing.

Besides the Javan Hawk-eagle, the other full species at risk include the Silvery Woodpigeon, Helmeted Hornbill, Yellow-crested Cockatoo, Scarlet-breasted Lorikeet, Javan Green Magpie, Black-winged Myna, Bali Myna, Straw-headed Bulbul, Javan White-eye, Rufous-fronted Laughingthrush, Sumatran Laughingthrush and Java Sparrow. Although most of them are kept as pets, the Helmeted Hornbill is an exception: as TRAFFIC recently revealed, thousands are being illegally killed and traded for their unique solid bill casques, carved as a substitute for elephant ivory, to meet demand in China.

Another of them, the Javan Green Magpie, was recognized as a full species as recently as 2013—and simultaneously documented as in grave danger of extinction owing to trade pressure. In direct response, the Threatened Asian Songbird Alliance (TASA), operating as a formal body of the European Association of Zoos and Aquaria (EAZA), initiated a programme of captive breeding in a number of zoos, as assurance colonies, for security and propagation purposes. Such conservation breeding is the last hope for some of the taxa affected. According to the study: “Regrettably five subspecies…are probably already extinct, at least in the wild, due primarily to trade.” They include one subspecies of a parrot (Scarlet-breasted Lorikeet), three subspecies of White-rumped Shama, an accomplished songster and one of the Hill Myna, popular because of its ability to mimic human voices.

“Whether its species or subspecies, the message is the same: excessive trade is wiping out Indonesia’s wild bird species at an alarming rate” said Dr Chris Shepherd, TRAFFIC’s Director for Southeast Asia, and a co-author of the study.

“Despite the alarming scale and consequences of the bird trade, governments and even conservation organizations often don't view this issue as a high priority. This hampers efforts to prevent further losses.”

The solutions to the bird trade crisis in Indonesia lie in a combination of better law enforcement, public awareness campaigns, in situ management, conservation breeding, conversion of trappers to wardens and field, market and genetic surveys, say the study’s authors. Meanwhile as certain favoured species disappear because of trapping, others are targeted as “next-best” substitutes, while commercial breeders sometimes hybridise taxa for “better” effects, leading to further conservation complexities.

The study’s authors also consider whether commercial breeding could help alleviate the situation, but conclude that “while attractive in theory, [commercial breeding] presents difficulties that are probably insurmountable in practice.”

Trade-driven extinctions and near-extinctions of avian taxa in Sundaic Indonesia was published in Forktail, the journal of the Oriental Bird Club.

For further information, contact:

Dr Chris R. Shepherd, Regional Director for TRAFFIC in Southeast Asia Tel: 03-7880 3940 Email: chris.shepherd@traffic.org

About TRAFFIC

TRAFFIC, the wildlife trade monitoring network, works to ensure that trade in wild plants and animals is not a threat to the conservation of nature. TRAFFIC is a strategic alliance of IUCN and WWF. http://www.traffic.org/

Onze partner Free the Bears heeft ons een veronturstend bericht gestuurd over de mogelijke sterke stijging van het aantal bear farms in Laos. Het artikel is gepubliceerd op de website van National Geographic en uitgevoerd door hun 'Special Investigations Unit'. De sluiting van bear farms in buurland Vietnam, in combinatie met een gebrek aan wetshandhaving, vormen een serieuze bedreiging voor de populaties beren die in het wild leven. Stropers en handelaren halen steeds meer beren uit het wild om aan de groeiende vraag van de illegale bear farms te voldoen. Het gal van de beren wordt gebruikt in Traditionele Geneeskunst, voornaleijk in China. Hoewel sommige bear farms beweren dat ze met de beren fokken, wkomen alle beren die in bear farms leven in werkelijkheid uit het wild. In 2012 was Bears in Mind de hoofdsponsor van de IUCN motie om bear farms in Azië te laten stoppen. De motie wil dit doel bereiken door wetenschappelijk aan te tonen dat het aantal beren in het wild daalt door toedoen van de bear farms. Daarnaast bevordert het project de vele alternatieven voor berengal. Meer informatie hierover vindt u in ons projectenoverzicht.

Het National Geographic artikel kunt u vinden op hun website.

Photograph: Hoang Dinh Nam, Getty Images

Our partner Free the Bears sent an alarming article on the potential rise of bear farms in Laos. The article was published on the National Geographic website by their Special Investigations Unit. The closing down of bear farms in Vietnam, combined with a lack of law enforcement, threatens to seriously limit the number of wild bears in Laos. Poachers and traders harvest wild bears to supply the illegal bear farms. In the bear farms asiatic black bears and sun bears suffer from bear bile extractions. The bile is used in traditional medicine. Although some bear farms claim to breed bears, all the bears are actually taken from the wild. In 2012 Bears in Mind was the main sponsor of the IUCN motion to stop bear farming in Asia. The aim of this motion is to end all bear farms by proving scientifically that wild bear populations are decreasing due to bear farms. Furthermore the project will promote the many alternatives for bear bile. More about this project can be found on our project section.

The National Geographic article can be found on their website.

Photograph: Hoang Dinh Nam, Getty Images

Das Jahr 2016 wird ein Jahr voller Veränderungen den Alertis bekommt einen neuen Namen! In 1993 sind wir begonnen als ‘Stiftung Bärenwald , ein Name der nach einiger Zeit nicht mehr ganz zutreffend war da durch uns schon schnell weltweit Bärenschutzprojekte unterstützt wurden. In 2001 wurde der Name Bärenwald verändert in ‘Alertis’. Ansich ein gut klingender Name aber die Verbindung mit Bären kam hierin nicht richtig zum Ausdruck.

Darum wurde beschlossen der Stiftung einen neuen Namen zu geben. Komplett mit einem neuen Logo und der Korrespondenz im neuen Stiel. Unser Vornehmen ist es um diese Anpassungen mit so gering möglichen Kostenaufwand auszuführen. Schrittweise wird der Name Alertis ersetzt durch ‘Bears in Mind’. Der neue Name umschreibt perfekt die Ziele der Stiftung und hat einen einen internationalen Klang. Er schlieβt zudem an an die durch uns in 2013 organiserte internationale Bärenkonferenz Bear in Mind. Wir sind überzeugt davon daβ diese Namensänderung einen Mehrwert hat für den Schutz der Bären in der Wildnis und der Hilfe von Bären in Not. 

Im Februar wird der erste Schritt zur Namensänderung unternommen und werden alle unsere “online”Plattformen im Internet angepasst. Dazu gehören: die Website, der Webshop, die Datenbank und die sozialen Internetmedien. Dach kommen alle ‘offline’ Aktivitäten an die Reihe soals das Briefpapier und die Bärenzeitung.

Het jaar 2016 wordt een jaar vol veranderingen, want Alertis krijgt een nieuwe naam! In 1993 zijn wij begonnen als Stichting Berenbos, een naam die na enige tijd de lading niet meer dekte omdat al snel wereldwijd projecten werden ondersteund. In 2001 is gekozen voor Alertis. Op zich een mooie naam, alleen de link met beren is niet voor de hand liggend.

Daarom is besloten een nieuwe naam in te voeren. Compleet met een nieuwe huisstijl, en een strategie om alles tegen minimale investeringen uit te voeren. In fases zal 'Alertis' geheel verdwijnen om plaats te maken voor ‘BEARS in MIND’. Een naam die perfect aangeeft waar wij ons mee bezig houden, en ook nog eens internationaal is. Gebaseerd op de in 2013 door ons georganiseerde internationale berenconferentie Bear in Mind. Wij zijn er van overtuigd dat deze verandering meer oplevert voor de bescherming van de beer in het wild en hulp aan beren in nood.

In februari gaat de eerste fase van start, en gaan al onze online platforms van naam veranderen: de website, de webshop, de database en de sociale media. Daarna zijn alle offline zaken aan de beurt, zoals het briefpapier en de Berekrant.

The year 2016 will be a year of changes, starting with a new name for Alertis! In 1993 we started as ‘International Bear Foundation (Stichting Berenbos Rhenen)’, but because it was confusing to have an international AND a Dutch name at the same time, we switched to universally usable name and changed to Alertis in 2001. In itself a good name, but with no direct link to bears…

That is why we decided on a new name. Complete with a new look, and a strategy to implement the changes at minimum costs. Gradually the name ‘Alertis’ will disappear completely and make way for ‘Bears in Mind’. A name that says it all, and can be used internationally as well. The name is based on the conference we organized in 2013, Bear in Mind. We are convinced that this change will be beneficial to the conservation of bears.

In February the first phase will start, and all our online platforms will change names: website, webshop, database and social media. After that all the traditional media will follow, for example stationary and our newspaper, de Berekrant.