Het menu van wilde beren is door het jaar heen zeer gevarieerd en ook de hoeveelheden voedsel die ze verorberen verschilt. In de zomer (een voedselrijke periode) eten ze veel, aan het eind van de zomer zelfs heel veel, om zo hun onderhuidse vetlaag op te bouwen. Die vetlaag is de ‘reserve’ voor de winter, een periode waarin veel minder voedsel te vinden is. Bears in Mind bedacht het Natuurlijk Voedsel Programma (NVP) in 1998 en liet de beren eten volgens dit dieet. Met deze manier van voeren, bootsen we de natuurlijke omstandigheden van wilde beren zoveel mogelijk na. Sinds de invoering van het NVP slapen de beren in Het Berenbos gedurende de winterperiode.
De beren worden op wisselende tijden en plaatsen gevoerd, hun voedsel wordt verstopt en het ‘menu’ varieert van maand tot maand. In de winter krijgen ze zelfs nauwelijks voedsel. Ze blijven langer in winterrust, omdat het NVP aansluit op de ‘normale’ natuurlijke situatie. De beer gaat in winterrust en overbrugt op deze manier de voedselschaarste. In het voorjaar lopen de lichaamstemperatuur en hartslag van de beer weer op en wordt hij wakker.
De ene beer is ook wat dikker dan de ander. De vetlaag die ze voor de winter hebben aangelegd is, doordat ze in de winter niet of nauwelijks eten, behoorlijk geslonken. Sommige beren verliezen wel ± 45% van hun lichaamsgewicht. Eerst zijn de beren nog een beetje sloom. Ze gaan bewegen en beginnen met het eten van wat gras. Al gauw doen ze zich te goed aan alles wat de natuur in het voorjaar biedt: knollen, vis, vlees, vruchten en honing. Zodra hun ledematen uitgerekt en hun magen gevuld zijn, rennen ze weer door Het Berenbos. Hartje zomer eet de beer veel vruchten en in het najaar noten.
