FPWC gebruikt vooral filmbeelden om de enorme biodiversiteit die Armenië en de hele zuidelijke Kaukasus rijk is, onder de aandacht te brengen. De regio is een zogenaamde ‘hotspot’. Dit houdt in dat het gebied tot één van de meest soortenrijke en tevens meest bedreigde op aarde hoort. De lokale bevolking is zich nauwelijks bewust van de enorme rijkdom en houdt zich daarom vrijwel niet bezig met beschermen ervan. FPWC werkt op alle mogelijke manieren aan het creëren van bewustzijn bij de lokale bevolking, van jong tot oud.
Sinds 2011 is FPWC nauw betrokken bij de dierentuin van Yerevan. Een unieke gelegenheid om de rijke natuur van Armenië ook hier naar voren te brengen. Daarnaast is het vooral zaak om de vele verblijven die de dierentuin rijk is, aan te pakken zodat het welzijn van de dieren toeneemt. Het oude berenverblijf hoort daar toe. Een zachte ondergrond, schuilmogelijkheden en klimstructuren bieden de twee jonge beren al veel meer gelegenheid om hun natuurlijke gedrag te ontplooien. De verzorgers zijn getraind en weten nu als geen ander hoe ze beren moeten verzorgen. Het nieuwe, 5 hectare grote, berenverblijf is inmiddels opgeleverd en eind 2017 is met financiële hulp van Bears in Mind de eerste beer uit haar benarde situatie gered en ondergebracht in het nieuwe verblijf.
ZOO werkt aan natuurbeschermingseducatie in dierentuinen, musea en op scholen. Het laatste educatie project van ZOO Outreach dat door Bears in Mind financieel ondersteund is, betrof een handleiding voor docenten op scholen en educatieve medewerkers van dierentuinen (2008 – 2009). Dit lespakket bestaat uit allerlei educatieve spelletjes, T-shirts, maskers, stickers en posters. Uiteraard zit er een informatiepakket bij, dat uitleg geeft over de bedreigingen waaraan de Bruine beer, de Lippenbeer, de Aziatische zwarte beer en de Maleise beer blootstaan. India is het enige land op de wereld waar vier verschillende soorten beren voorkomen in het wild!
Het belang van educatie ZOO Outreach is zeer vooruitstrevend in educatie over beren. Bears in Mind onderstreept het belang van educatie om te komen tot optimale bescherming van de beren. Daarom steunt Bears in Mind ZOO als sinds 2004 met het educatiewerk in India.
In samenwerking met Bears in Mind heeft Balkani Wildlife Society (BWS) vanaf 1999 zo’n 70 Bulgaarse dansberen, dierentuinberen en circusberen van een chip voorzien. Daarna bezocht BWS deze beren regelmatig en gaf ze veterinaire zorg. In 2000 is er ook een opvangcentrum, Belitsa Dancing Bear Center, gebouwd waar in 2007 de laatste dansberen zijn opgevangen. Dit park wordt momenteel gerund door Fondation Brigitte Bardot en Stichting Vier Voeters.
In 2015 heeft Bears in Mind de laatste beren uit het fokstation Kormisosh gered.
Verscheidene middelen zijn ingezet om schade door beren aan bijvoorbeeld boomgaarden en bijenkorven te voorkomen, maar deze bleken niet voldoende. De gedupeerden voelden zich niet gesteund door de overheid en gebruikten vaak illegale middelen om van de ‘probleemberen’ af te komen. METU Biodiversiteits- en Natuurbeschermingslaboratorium en de Yusufeli Nature Conservation zijn een project gestart om beren en lokale bevolking in Noordoost Turkije en vooral in de regio Yusufeli, op een vreedzame wijze samen te laten leven. Bears in Mind heeft dit project in 2007 en 2008 gesteund met een financiële bijdrage.
‘Probleemberen’ in Turkije Door inwoners kennis te laten maken met simpele, maar effectieve manieren om beren te weren, moet de schade die ze ondervinden afnemen. De imkers kunnen hun bijenkorven beschermen door elektrisch beveiligde hekken te plaatsen of op verhoogde platforms. Video’s van het succesvolle gebruik van deze middelen in andere gebieden moet de inwoners overtuigen van de daadwerkelijke effectiviteit ervan. Daarnaast willen de organisaties de nationale en lokale media gebruiken om meer te vertellen over de beer en zijn leefomgeving. Men hoopt op die manier de bewustwording van de aanwezigheid van de beer en hopelijk ook het begrip voor gedrag van deze dieren bij de inwoners te vergroten.
Bears in Mind heeft in 2004 en opvolgende jaren samen met haar Bulgaarse partner Balkani Wildlife Society (BWS) en de overheid het beheersplan voor de bruine beer opgesteld. In 2008 werd het afgerond en ondertekend. Bears in Mind heeft ook voor de implementatie de helpende hand geboden door fondsen te werven voor ondersteuning van een zogenaamd ‘berenreddingsteam’ (Bear Emergency Team). Een dergelijk team komt in actie zodra ergens problemen tussen beren en mensen zijn. Het project startte met de oprichting van een werkgroep bestaande uit vertegenwoordigers van alle belanghebbenden: overheid, natuur- en milieuorganisaties, beren deskundigen, touroperators, boeren maar ook jagers. Een ander deel van het project betrof het verzamelen van veldgegevens. Om een populatie beren (of andere dieren) goed te kunnen beschermen moet je weten waar de dieren zitten, hoeveel het er zijn, in welke gebieden ze niet meer komen en waarom niet. Het is ook van groot belang te weten wat de houding van de lokale bevolking ten opzichte van beren is.
Bears in Mind heeft voor dit project twee grote subsidies gekregen van het toenmalige Nederlandse Ministerie van LNV. Deze PIN-Matra en BBI-Matra beurzen waren er op gericht om de natuurbescherming in oostelijk Europa te waarborgen. De projecten speelden nadrukkelijk in op maatschappelijke veranderingen die destijds plaatsvonden in veel Oost-Europese landen en natuurlijk de toetreding van Bulgarije binnen de EU.
De Amur luipaard (Panthera pardus orientalis) en de Amur- of Siberische tijger (Panthera tigris altaica) behoren tot de meest bedreigde katachtigen ter wereld, en leven in het Russische Verre Oosten. Bears in Mind heeft jaren een anti-stroperij team in dit gebied ondersteund en heeft nu ook bijgedragen aan de reparatie van een bulldozer. Deze bulldozer is nodig om brandgangen (zogenaamde firebreaks) rondom, maar ook in de beschermde gebieden waar deze diersoorten nog voorkomen, te maken.
Bosbranden komen vaker voor in gebieden waar mensen actief zijn. De meeste branden ontstaan doordat boeren graslanden aansteken om deze vruchtbaar te maken als landbouwgrond. Als ook de oude, grote bomen en planten verdwijnen, verandert het bos langzaam in grasland. Door de nieuwe aanwas van gras worden herten en ander wild aangetrokken, maar het is absoluut ongeschikt leefgebied voor luipaarden en tijgers, maar ook voor de bruine- en Aziatische zwarte beer die in hetzelfde gebied leven. En helaas geeft het stropers gemakkelijker toegang tot het gebied en hun buit.
Door het creëren van de firebreaks, is de kans een stuk kleiner dat bosbranden overslaan naar verschillende gebieden. Bears in Mind doneerde een bulldozer aan het park management om de firebreaks te maken.
Begin 2000 werd er in Ouwehands Dierenpark een workshop georganiseerd door Bears in Mind en de Bear Taxon Advisory Group (Bear TAG) van de European Association of Zoos and Aquaria (EAZA). Deelnemers aan de workshop waren het er over eens dat er meer duidelijkheid moet komen over de langetermijneffecten van herintroductie, voordat men kan zeggen of de herintroductie van gerehabiliteerde beren wel of niet goed is voor de bescherming van de soort.
Herintroductie in Italië
In de bergen van Trentino, Italië, werden op dat moment onder het EU Life URSUS project 10 wilde bruine beren uit Slovenië geïntroduceerd, om de populatie in Trentino weer ‘op te bouwen’. In Slovenië leeft namelijk nog een gezonde populatie bruine beren. Naast verhuizing van wilde beren bestaat ook de mogelijkheid van herintroductie van gerehabiliteerde beren. In een dergelijk programma worden weesbeertjes opgenomen waarvan de moeder is doodgeschoten of verongelukt. Ze worden speciaal verzorgd en leren om te overleven in het wild. Als de weesbeertjes goed voor zichzelf kunnen zorgen, en hun gedrag is wild genoeg (vergelijkbaar met wilde beren van die leeftijd) worden ze teruggeplaatst in de vrije natuur. Over de herintroductie en de effecten op langere termijn is nog niet zoveel bekend. Veel herintroductieprogramma’s leveren wel informatie over overlevingskansen van een beer in de eerste paar maanden of in het eerste jaar, maar daarna weet men niet wat er met de beren gebeurt. Worden ze snel afgeschoten omdat ze niet goed op hun hoede zijn? Sterven ze toch uiteindelijk als gevolg van de honger, of omdat ze te weinig ervaring hebben met jagen?
Georgië heeft een groot probleem met beren in gevangenschap. Bears in Mind en NACRES werken al jaren naar een oplossing. Tot op heden is er zoveel mogelijk informatie over de beren en hun eigenaar verzameld in een centrale database. De eigenaren van de beren kregen tijdens een bezoek advies over verbetering van voedsel, huisvesting, gezondheid en verzorging. Ook werd gecontroleerd of de eigenaar in het bezit is van de juiste vergunning om de beer te mogen houden. Dit bleek vaak niet het geval. De eigenaren van de ‘kooiberen’ zijn voor hun inkomsten niet direct afhankelijk van de beren. Het lijkt erop dat de beer voor hen een soort statussymbool vormt.
In 2016 is voor de 4e keer sinds eind jaren 90 een inventarisatie gemaakt van de beren in gevangenschap in Georgië. Alle informatie is verzameld en ge-update in de database. Sinds de laatste inventarisatie in 2013 zijn diverse beren van eigenaar veranderd en sommige beren zijn helaas verdwenen of overleden. Vooralsnog is het de samenwerkende partijen niet gelukt om een opvangcentrum voor al deze beren te bouwen. Veelal vanwege de instabiele politieke situatie.
In 2007 zijn drie beren (Igor, Duuk en Diesel) uit een gesloten dierentuin nabij de hoofdstad Tbilisi, naar Het Berenbos in Rhenen gebracht. Deze actie heeft veel media aandacht getrokken en veel positieve reacties uit het hele land teweeggebracht. Maar helaas bleek het op lange termijn niet genoeg.
Igor, Duuk & Diesel in Rustavi ZooDe Georgische beren in Het Berenbos
Sinds 2019 werkt Bears in Mind samen met lokale partner SEED in een nieuwe bewustwordingscampagne. In de hoop een definitieve oplossing te vinden voor de vele beren in gevangenschap.
Twee circusberen die achtergelaten waren op een parkeerplaats in het noorden van Spanje, werden in 2001 gered door een Spaanse NGO en vervolgens ondergebracht in het ‘opvangcentrum’ El Arca de Noé. Een paar jaar later bleek het vrouwtje drachtig, waardoor de beren de toch al veel te kleine kooi met zijn vieren moesten delen. De nakomelingen, twee mannetjes, groeiden uit tot enorme beren. De omstandigheden waarin de berenfamilie zat was bar slecht. De beren kregen onvoldoende verzorging, water en voedsel. Begin 2009 kwam bij Bears in Mind de melding van deze beren binnen via Bear Alert. Na een grondige voorbereiding kon de berenfamilie vlak voor de Kerst op transport naar Het Berenbos in Ouwehands Dierenpark Rhenen!
Nadat de Spaanse autoriteiten El Arca de Noé definitief hadden gesloten, hadden twee dozijn leeuwen, tijgers, jaguars, poema’s, luipaarden, kleinere kattensoorten, maar ook chimpansees een nieuw thuis nodig.De meesten werden verplaatst naar Spaanse dierentuinen of opvangcentra, waaronder het door AAP beheerde Primadomus-reservaat.
Een nieuw leven in Het Berenbos Eenmaal in Het Berenbos aangekomen gingen de vier in quarantaine om te kunnen wennen aan hun nieuwe omgeving en voor een grondig veterinair onderzoek. De gebitten van alle beren werden onderzocht en behandeld. Als gevolg van slechte huisvesting en voeding waren hun tanden en kiezen zodanig aangetast dat er diverse gebroken tanden getrokken en gaatjes gevuld moesten worden. Bij één beer is ook een wortelkanaalbehandeling gedaan. De twee oude beren, één blind en de ander doof, konden rustig aansterken alvorens ze in Het Berenbos geïntroduceerd te werden. Voor de andere twee beren vonden we een nieuw thuis in twee verschillende berenparken in Duitsland. De twee ‘oudjes’, Bruce en Ronja, zijn in juli 2010 met succes bij de rest van de beren losgelaten. Beide beren zijn inmiddels helaas al overleden, Bruce in juni 2011 en Ronja in december 2012.
Sinds 1997 werken de Bulgaarse organisaties Semperviva en Balkani Wildlife Society (BWS) aan een fokprogramma voor een speciaal Bulgaars hondenras: de Karakachan. Dit hondenras werd (en wordt nog steeds) speciaal gebruikt ter bescherming van schaapskuddes. Geïnteresseerde herders ontvangen een puppy én een training in het verzorgen van de honden en het inzetten bij de bescherming van hun kudde. Een vertegenwoordiger van Semperviva bezoekt de herders jaarlijks om te kijken hoe het gaat.
Met steun van Bears in Mind zijn tussen 2002 en 2011 al >30 puppies geplaatst bij herders in het oostelijke Rhodopy gebergte. Bij deze kuddes zijn ondanks de aanvallen van beren en wolven geen schapen gedood. Bij schaapskuddes in hetzelfde gebied, zonder de bescherming van Karakachan honden, zijn in dezelfde periode 30 tot 40 schapen per kudde gedood. Het project is dus een groot succes. De honden schrikken de beren af die te dichtbij de kuddes komen. Op deze manier werken de honden dus mee aan de bescherming van de beer in zijn leefgebied en aan het harmonieuze samenleven van mens en dier.
