Groeiende en ongecontroleerde menselijke druk op de ongerepte bossen, vroeger één van de rijkste laaglandbosgebieden van Oost-Borneo, doorsnijdt cruciale connectiviteit voor wilde dieren en tast het functioneren van ecosystemen aan. In het onderzoeksproject (2019-2022) zoekt het Pro Natura-team manieren om de betrokkenheid van overheid, bosbouwers en andere belanghebbenden voor het behoud van het leefgebied van de honingberen te vergroten, door verschillende belanghebbenden bij elkaar te brengen en de ruimtelijke planning tussen districten en provinciale overheidsniveaus op elkaar af te stemmen. Dit is met de bouw van de nieuwe hoofdstad nabij het beschermde gebied, crucialer dan ooit!
Cameravallen zijn geplaatst in verschillende met bossen/bomen bedekte gebieden tussen Sungai Wain en het Bukit Suharto bos, die een groot deel van het INHUTANI-bosgebied beslaan, dat een mix heeft van beschermd bos, rubber-, acacia- en palmolie plantage. Daarnaast kijkt men naar berensporen om de aanwezigheid van de honingbeer in dit landschap verder te verifiëren. Het zal ook nodig zijn om alle ruimtelijke plannen relevant voor dit landschap te verzamelen, samen te voegen en te analyseren, inclusief provinciale en districtsruimtelijke plannen, bosfunctietoewijzingen, BBE-beheerplannen en concessiehouderbeheerplannen. Het zal ook nodig zijn om de meest recent beschikbare teledetectiebeelden te analyseren, zowel van satellieten als van UAV’s.
Sinds 2002 heeft het Balikpapan-district in het Zuidoosten van Kalimantan op Borneo de Maleise beer uitgeroepen tot mascotte. Doel was om deze soort beter te kunnen beschermen. Dit heeft er o.a. toe geleid dat er betere bescherming kwam van het laatste stuk primair bosgebied in het district waar nog een populatie Maleise beren leeft (het Sungai Wain bos). Daarnaast heeft het tot meer en positieve bewustwording bij de lokale bevolking geleid, omdat er een speciaal educatiecentrum werd opgericht. Het educatiecentrum heeft o.a. ook een berenverblijf wat voor een groot deel omringd is door een verhoogde brug. Vanaf hier kunnen bezoekers de zes beren zien spelen, klimmen en graven. Lokale gidsen zijn speciaal opgeleid om de bezoekers van informatie te voorzien. Er komen gemiddeld zo’n 70.000 bezoekers per jaar om te leren over beren!
Bezoekers leren van alles over beren via beschilderde panelen, schilderijen, beelden van beren en interactieve informatiedisplays. Al het educatiemateriaal is handgemaakt door lokale kunstenaars. Bears in Mind heeft in de beginjaren (vanaf 2004) regelmatig geïnvesteerd in de bouw van het centrum en haar educatieve middelen.
De Maleise beer (of Honingbeer) is een beschermde diersoort in Indonesië, maar de wetshandhavers nemen het vaak niet zo nauw. Doordat nog steeds enorme stukken natuurlijk bos worden omgezet in bijvoorbeeld palmolie plantages of op onverantwoorde wijze worden omgehakt, raken beren (en heel veel andere wilde dieren) hun leefgebied kwijt. In hun zoektocht naar eten komen ze soms in bewoonde gebieden aan de rand van bossen of ze worden gedood omwille van hun gal wat gebruikt wordt in Traditionele (Chinese) Medicijnen. De jongen worden gevangen genomen om als huisdier te dienen tot ze te groot (en te gevaarlijk) zijn geworden en de eigenaar het dier verwaarloosd of erger…
Een greep uit de meest recente financiële steun van Bears in Mind:
1) Diverse educatie materialen ontwikkeld en geprint;
‐ Ontwerp en productie van het nieuwe honingberen activiteiten boekje; ‐ Herdrukken van het honingberen boekje welke wordt uitgedeeld aan bezoekers van het centrum; ‐ Productie van diverse honingbeer promotie materialen;
2) Onderhoud en reparatie aan de bezoekersbrug van het educatiecentrum en de verblijven van de honingberen;
3) Het trainen van gidsen die bezoekers op een educatieve toer door het centrum nemen.
4) Het vernieuwen van de koelcel voor het voedsel van de beren.
In 2024 zullen we onze financiële steun verder opvoeren om de hoognodige renovatie van het gehele centrum en het berenverblijf te helpen realiseren.