Onze ambassadeur Lotte Stegeman schreef het kinderboek Wij, beren. Daarin vertellen de acht beersoorten zelf hun eigen verhaal. In deze nieuwe rubriek stelt Lotte elke keer een beer voor. De honingbeer (ook wel zonnebeer of Maleise beer) mag als eerst.  

Een fluwelen stuiterballetje 

Deze beer is de allerkleinste van de acht. De zachtste en zoetste van allemaal, en meestal goedgehumeurd. Hij leeft in de regenwouden van Zuidoost-Azië. Net als andere beren doet hij zijn uiterste best om mensen te ontwijken, en dat lukt hem aardig. Vraag een gemiddelde inwoner van Indonesië of die weleens een honingbeer zag en hij zal zijn hoofd schudden. Mooi, want het ukje scharrelt graag ongestoord rond. Zodra een zonnebeer wakker wordt, stuitert hij. De hele dag door is hij aan het klimmen en graven. Hij sloopt een boomstronk om er keverlarven uit te halen, slurpt met zijn reuzentong (de langste van alle berentongen) een ondergronds termietennest leeg en plukt vruchten uit een boom. Zijn lange klauwen lijken op klimijzers en daar kan hij uitstekend mee klimmen. Mooi, want in bomen schuilt het lekkerste toetje: honing. Dit beertje draagt zijn bijnaam niet voor niets.  

De dikke korte vacht van een honingbeer is fluweelzacht. Op zijn borst zit een geelachtige ring of vlek. Je kunt elke honingbeer aan zijn eigen patroontje herkennen. En volgens onderzoekers ruikt hij al net zo fris en zoet als hij eruitziet. Was zijn toekomst maar net zo rooskleurig. Vooral in Cambodja, Vietnam en Laos vind je hem nauwelijks meer. Stropers zijn uit op zijn gal. Sommige mensen denken dat ze daar gezonder van worden, maar het tegenovergestelde geldt voor die arme beer. Hij verliest ook steeds meer van zijn thuis. Op Borneo, waar veel honingberen wonen, is nu nog 40 procent bos. Maar een groot deel daarvan is niet beschermd, dus of het blijft staan is de vraag. Bosbranden en klimaatverandering helpen ook niet. En dat terwijl deze beer zélf juist een positieve duit in het zakje doet. Hij ruimt dood hout op, en met zijn (ook al niet stinkende) poep verspreidt hij grote zaden van vruchten: toekomstige joekels van fruitbomen. Tuinieren kun je rustig aan deze fluwelen stuiterbal overlaten. Een kleintje om te koesteren.  

In Wij, beren vertelt de honingbeer zelf het hele verhaal. Je kunt het boek bestellen in onze webshop. De illustratie hieronder komt uit dit boek, getekend door Marieke ten Berge.